ನಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ಬ್ರಿಟಿಷರಿಂದ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯ ಸಿಕ್ಕಿ ಬರೋಬ್ಬರಿ 77 ವರ್ಷಗಳೇ ಆಗಿ ಹೋದವು.. ಸಾವಿರಾರು ದೇಶಭಕ್ತರ ತ್ಯಾಗ, ಬಲಿದಾನಗಳಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ತಾಯಿ ಭಾರತಿ ಬ್ರಿಟಿಷರ ಸಂಕೋಲೆಗಳಿಂದೇನೋ ಮುಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದಳು. ಆದರೆ ಭಾರತೀಯರಾದ ನಾವೆಷ್ಟು ಸ್ವತಂತ್ರರಾದೆವು? ನಮ್ಮ ಆಲೋಚನೆಗಳಿಂದ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ, ಸಂಸ್ಕಾರಗಳಿಂದ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆಯಿಂದ, ಸಭ್ಯತೆಗಳಿಂದಲೂ ಸ್ವತಂತ್ರ(ದೂರ )ವಾಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆಯಾ? ಅಂದು ಮೆಕಾಲೆ ಹೇಳಿದಂತೆ ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಭಾರತೀಯರು, ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ವಿದೇಶೀಯಾರಾಗಿದ್ದೇವೆಯೇ? ಏನಾಯಿತು ನಮಗೆ?
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರ, ಭಾರತವು ತ್ವರಿತ ಆಧುನಿಕೀಕರಣ ಮತ್ತು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯೀಕರಣದ ಹಾದಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿದೆ. ಶಿಕ್ಷಣ, ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ, ಮತ್ತು ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದಲ್ಲಿ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಮೌಲ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಜೀವನ ಶೈಲಿಯ ಪ್ರಭಾವ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ, ಕೆಲವರಿಗೆ ತವರು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಮೆಲುಕು ಕಡಿಮೆ ಆಯಿತು.
ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯದ ನಂತರ, ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಶೈಲಿಯು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿ ಭಾರತೀಯ ಸಮಾಜವು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯಂತೆ ಹೆಚ್ಚು ಬದಲಾಗುತ್ತಾ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಪ್ರಭಾವದಿಂದಾಗಿ, ಬಟ್ಟೆ, ಆಹಾರ, ಹಬ್ಬಗಳು, ಮತ್ತು ಚಲನಚಿತ್ರಗಳಂತಹ ಕೆಲವು ದೃಷ್ಟಿಕೋಣಗಳು ಬಹುತೇಕ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ವಿರುದ್ಧವಾಗೇ ಬದಲಾದವು.
ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಶೈಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ, ಪಾಪ್ ಮ್ಯೂಸಿಕ್, ಮತ್ತು ಹಾಲಿವುಡ್ ಚಿತ್ರಗಳಂತಹ ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯ ಅಂಶಗಳು,ನಗರೀಕರಣ ಮತ್ತು ಉದ್ಯೋಗ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಜನರನ್ನು ತಮ್ಮ ಮೂಲ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಿಂದ ದೂರ ಮಾಡಿವೆ. ಸ್ಥಳೀಯ ಆಚರಣೆಗಳು, ನಮ್ಮ ಧಾರ್ಮಿಕ ಆಚರಣೆಗಳು, ಮತ್ತು ಪಾರಂಪರಿಕ ಜೀವನ ಶೈಲಿಗಳು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತಿವೆ.
ಭಾರತದ ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ, ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಶಿಕ್ಷಣ ಪ್ರಭಾವ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ, ಇದು ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪಾಠಗಳನ್ನು ಎರಡನೇ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಿದೆ.
ಪ್ರಸ್ತುತ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಮಾದರಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಿವೆ. ಹೀಗಾಗಿ, ಪಾರಂಪರಿಕ ಶಿಕ್ಷಣ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪಾಠಗಳು ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷವಾಗಿ ಓದಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ಶಾಲೆಗಳ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಪಾರಂಪರಿಕ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆ ದೊರೆಯುತ್ತಿಲ್ಲ ಇದು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪ್ರತಿಪಾದನೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿದೆ. ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಸಮಗ್ರ ತಿಳುವಳಿಕೆ ಕೊಡಲು ಅಥವಾ ಉಳಿಸಲು ಹೆಚ್ಚಿನ ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ.
ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆಯ ಪ್ರಭಾವ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಇದು ತವರಿನ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯದ ಅನುಬಂಧವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ಮಾಡುತ್ತಿದೆ.ಜೊತೆಗೆ ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಪಾಶ್ಚಾತ್ಯ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ಸ್ಥಳೀಯ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪದ್ಧತಿಗಳ ಬಳಕೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗಿದೆ.
ಭಾರತೀಯ ತತ್ವಜ್ಞಾನವನ್ನು ಪ್ರತಿಪಾದಿಸುವ ಶಿಕ್ಷಣ ಕ್ರಮಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿರುವ ಕಾರಣ, ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕತೆ, ನೈತಿಕತೆ, ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಬೆಲೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲು ಶಿಕ್ಷಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ತ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನು ತರಬೇಕು.
ಆಧುನಿಕ ಜೀವನ ಶೈಲಿಯೊಂದಿಗೆ, ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಮತ್ತು ಮಾನಸಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು, ಭೌತಿಕ ಸೌಕರ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಹಣಕಾಸು ಆಧಾರಿತ ಬದುಕು ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಪಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ, ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಮೂಲ ಮೌಲ್ಯಗಳು ನೆಲ ಕಚ್ಚುತಿವೆ.
ಪಾರಂಪರಿಕ ಕುಟುಂಬ(ಕೂಡು ಕುಟುಂಬ )ಮರೆಯಾಗಿ ಕುಟುಂಬದ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿದೆ.ವಿವಾಹ, ಮಕ್ಕಳು, ಮತ್ತು ಕೌಟುಂಬಿಕ ಸಂಬಂಧಗಳು ಹೊಸ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ಪಡೆದುಕೊಂಡಿವೆ.
ಟಿವಿ ಶೋಗಳು, ಚಲನಚಿತ್ರಗಳು, ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ಪಾಪ್-ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪ್ರಭಾವ ಹೆಚ್ಚಿ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ತಾತ್ತ್ವಿಕತೆ ಮತ್ತು ಪಾರಂಪರಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಕುಸಿಯುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿವೆ.
ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ತಾತ್ತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕವಾಗಿ ಸಂಪತ್ತುಳ್ಳದ್ದು.ವೇದಗಳು, ಉಪನಿಷತ್, ಭಗವದ್ಗೀತೆ, ರಾಮಾಯಣ, ಮಹಾಭಾರತ ಮತ್ತು ಇತರ ಶಾಸ್ತ್ರಗಳು ಇಂದಿಗೂ ಮೌಲ್ಯಯುತವಾಗಿವೆ. ಆದರೆ,ಯುವ ಜನತೆಯಲ್ಲಿ ಇವುಗಳ ಅರಿವು ಮತ್ತು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿಸುವಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ಕುಂದು ಕೊರತೆಗಳು ಕಂಡುಬರುತ್ತಿದ್ದು ಅವುಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.
ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಪುನಃಪರಿಶೀಲಿಸುವ ಮತ್ತು ಹೊಸ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಇತಿಹಾಸದ ಮಹತ್ವವನ್ನು ತಿಳಿಸುವ ಕೆಲಸ ಹೆಚ್ಚು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ.
ಇದರಿಂದ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟ ಪರಿಚಯ ದೊರಕಬಹುದು.
ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಯೋಗ, ಆಯುರ್ವೇದ, ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಹಬ್ಬಗಳು, ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಪುನಃ ಜನಪ್ರಿಯವಾಗಿವೆ.
ಹಿಂದೂ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಪ್ರಪಂಚದ ಹಲವೆಡೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಶಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದೆ. ಯೋಗ, ಧ್ಯಾನ, ಮತ್ತು ಆಯುರ್ವೇದ ಜಾಗತಿಕವಾಗಿ ಮೆಚ್ಚುಗೆಯನ್ನು ಪಡೆದಿವೆ, ಇದು ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಹೆಮ್ಮೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.
ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಸಂಸ್ಕೃತ ಶಿಕ್ಷಣದ ಪ್ರಮಾಣ ಮತ್ತು ಗುಣಮಟ್ಟ ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗಬೇಕು. ಹೊಸ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಅರಿವು ಮತ್ತು ಮಹತ್ವವನ್ನು ಸಾರುವುದು ಅವಶ್ಯಕವಾಗಿದೆ. ಪೋಷಕರೂ ಮತ್ತು ಶಿಕ್ಷಕರೂ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಪಾರಂಪರಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ನೀಡಲು ಸಹಕರಿಸಬೇಕು. ಪಾರಂಪರಿಕ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಲು ಮತ್ತು ಕಾಯ್ದುಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ರಕ್ಷಣೆಯ ಯೋಜನೆಗಳು ಮತ್ತು ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ಆವಶ್ಯಕ. ಇದು ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಉಳಿವಿಗೆ ಮತ್ತು ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ತಲುಪಿಸಲು ಸಹಾಯ ಮಾಡುತ್ತದೆ.ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಆಯ್ಕೆಗಳನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ವಿಭಿನ್ನ ಕೋನಗಳಿಂದ ಬೆಳೆಯಲು ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡಬಹುದು.
ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪ್ರಮುಖ ಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಧಕರು, ಹೋರಾಟಗಾರರು, ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ಗುರುಗಳು ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ತಾತ್ತ್ವಿಕ ಮತ್ತು ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಬೋಧಿಸುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಇವುಗಳನ್ನು ಪುನಃಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿಸಲು ಮತ್ತು ಮುನ್ನಡೆಸಲು ಜಾಗೃತಿಯ ಅಗತ್ಯವಿದೆ.ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರ, ಅನೈತಿಕತೆ, ಮತ್ತು ಅಧರ್ಮದ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಟಗಳು ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ತಾತ್ತ್ವಿಕ ಶಕ್ತಿಯ ಉಳಿವಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತವೆ.
ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ವೈಶಿಷ್ಟ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಲು ಸವಾಲುಗಳು ಇದ್ದರೂ, ಪಾರದರ್ಶಕತೆ, ಅಧ್ಯಯನ, ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಜಾಗೃತಿಯು, ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಪುನರುಜ್ಜೀವನಕ್ಕೆ ದಾರಿ ಮಾಡಿಕೊಡಬಹುದು. ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ತನ್ನ ಆಳವಾದ ತಾತ್ತ್ವಿಕತೆಯಿಂದ, ಹೊಸ ಪೀಳಿಗೆಗೆ ತನ್ನ ಮೌಲ್ಯಗಳನ್ನು ಸಾರಲು ಸಾಕಷ್ಟು ಶಕ್ತಿ ಹೊಂದಿದೆ.ಆದರೆ ಅದನ್ನು ಭಾರತೀಯರಾದ ನಾವೆಲ್ಲರೂ ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ದೇಶವನ್ನು ಸದೃಢವಾಗಿಸುವಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಪ್ರವ್ರತ್ತರಾಗಬೇಕಿದೆ. ಬನ್ನಿ ಸುಂದರ ಸದೃಢ ಭಾರತ ಕಟ್ಟೋಣ
78ನೇ ಸ್ವಾತಂತ್ರೋತ್ಸವದ ಶುಭಾಶಯಗಳು
ಸ್ವರ್ಣ ಕುಂದಾಪುರ
